XV Niedziela Zwykła
Pan Jezus, przemawiając do swoich słuchaczy, odwoływał się do zrozumiałych dla nich obrazów. Pomimo tego nie zawsze byli oni w stanie zrozumieć Jego naukę. Aby stać się żyzną glebą, nie wystarczy bowiem słyszeć, trzeba wysłuchać skierowane do nas słowa i wprowadzić je w czyn. Cóż może być bardziej zrozumiałego dla ludzi, w których świecie uprawa…
XIV Niedziela Zwykła
Jeśli mówimy, że sytuacja jest brzemienna w skutki, to znaczy, że poniesiemy ciężar konsekwencji podjętych decyzji. Ciężar to coś, co ciąży, obciąża. Zwykle szukamy sposobów, by zrzucić z siebie ciężar: życia, obowiązków, trudnych sytuacji i osób. Czy zatem jest możliwe, by ciężar, który proponuje Pan Jezus, był lekki? Czy nie jest to pusta obietnica, zwodna…
XIII Niedziela Zwykła
Poszukujemy w swoim życiu prawdziwych wartości. Dla wielu są one takie, jakie proponuje cywilizacja konsumpcyjna. Przyjemne i wygodne życie, dużo pieniędzy i rozrywek. Takie szczęście skończy się jednak bardzo szybko. Bogata kobieta z Szunem szanowała Elizeusza. Widziała w nim proroka, głosiciela Bożej prawdy. Gościnnie przyjmowała go w swoim domu. Mógł w nim odpocząć, gdy przechodził…
Uroczystość Apostołów Piotra i Pawła
Klucze to rzecz bardzo osobista. Dzięki nim otwieramy drzwi naszego mieszkania, samochodu, nawet sejfu. Pilnujemy, aby nie dostały się w niepowołane ręce. Klucze dajemy tylko osobom, które kochamy, do których mamy pełne zaufanie. Dzisiejsza Ewangelia mówi o „kluczach królestwa niebieskiego”. Jezus przekazał je św. Piotrowi, do którego miał pełne miłości zaufanie. Klucze symbolizują władzę, także…
XII Niedziela Zwykła
Rozwijamy się i dojrzewamy w relacjach międzyludzkich. Gdy jesteśmy otoczeni gronem kochających i życzliwych osób, czujemy się szczęśliwi. Życie to jednak nie sielanka, ale czas formowania się człowieka na obraz Boży. Trudno wyobrazić sobie, co czuł Jeremiasz, gdy przyjaciele chcieli go zniszczyć. Już samo słowo przyjaźń nie jest odpowiednie. Prorok całą sytuację powierzył Panu i…
XI Niedziela Zwykła
Gdy spotykamy długo niewidzianego znajomego, nie wiemy, od czego zacząć rozmowę. Często słyszymy: „Co u Ciebie?”. Pytanie banalne, ale kłopotliwe. W odpowiedzi stosujemy unik: „W porządku”. A myślimy: „A co tam naprawdę u mnie?”. Może czujemy się znękani, porzuceni, niepotrzebni. Kto to zrozumie? To, co naprawdę dzieje się w moim sercu, zna tylko Bóg, który…